ICO

Jakie rodzaje treningu mentalnego warto stosować?

Jakie rodzaje treningu mentalnego warto stosować?

We współczesnym sporcie zawodowcy nie ograniczają się do wyłącznie pracy z trenerami, szkolących ich w sferze fizycznej – nierzadko w ich sztabie ważną rolę spełnia trener mentalny. Na czym polega trening mentalny i jakie techniki przynoszą wymierne korzyści?

Trener mentalny musi nauczyć sportowców, by oswajali budzące zwątpienie myśli, wzmacniali motywację oraz skupiali się na najbliższym zadaniu, zachowując maksymalną koncentrację, a także potrafili wprowadzać istotne czynności automatycznie. Ta dziedzina praktycznej psychologii posiada już zasób podręczników, w skład których wchodzą listy działań, które z powodzeniem stosuje się w innych niż sport obszarach ludzkiej aktywności – pracy i nauce. Stąd potrzeba znajomości i praktykowania na co dzień.

Trening mentalny — techniki

Techniki niezbędne do przygotowań zawodników to między innymi: technika wyobrażeniowa, wyznaczanie celów, dialog wewnętrzny, a także relaksacja.

Zacznijmy od początku: technika wyobrażeniowa przyczynia się do przyswajania nowych ruchów składających się na kolejne sekwencje skoków, biegów, odbić czy uderzeń. Zależnie od uprawianej dyscypliny, zawodnik widzi przy zamkniętych oczach każdy detal ruchu np. ręki ze szpadą w szermierce czy ugięcia nogi podczas rozbiegu do skoku wzwyż. Techniki opanowuje się w realnych działaniach, ale projekcja pomaga w tym jako błyskawicznie odtwarzany czynnik, dzięki któremu organizm od razu przystępuje do właściwej akcji. Można ją stosować również w nowych miejscach, żeby szybciej do nich przywyknąć.

Trener mentalny pomaga również w wyznaczaniu sobie celów. Zasadniczo można je podzielić na dwa rodzaje: dotyczące wyników końcowych, rezultatu meczu oraz dotyczące sposobu wykonania danego elementu treningu. Najistotniejsze jest tu osobiste założenie spodziewanych lub upragnionych wyników, na które w żaden sposób nie mogą wpływać oczekiwania innych osób – trenera, sponsora czy bliskich; powinny one być projekcją pragnień i ambicji samego zawodnika. Wiadomo, że rezultat końcowy zawodów czy meczów zależy od wielu czynników: środowiskowych, pogodowych i tak dalej, ale to właśnie cele związane z końcowymi wynikami są największą motywacją do harówki na treningach.

Rozmowa sportowca z samym sobą, czyli dialog wewnętrzny, to nie bezsensowny upust emocji. Chodzi o to, żeby w „rozmowie” zawrzeć analizę swojego zachowania, myśli i uczucia, a także instrukcje zapowiadające poprawę działań. Na tym poziomie z kolei odbywa się budowanie motywacji, która dodaje nowych bodźców do działania i zwyciężania.